Nog even staat hij hier te schitteren, onze steek-mij-ineen plastieken boom. Vandaag of morgen halen we de lege kartonnen doos boven, gaat de boom in stukken uiteen, de doos in en naar de kelder.
Zo gaat het al zes jaar. Het is stilaan de exclusieve taak van de jongste – die van montages een extra hobby heeft gemaakt – om de boom ineen te steken (nadat de Sint is geweest) en weer uit elkaar te halen (als alle festiviteiten voorbij zijn).
De boom deed hier zijn intrede eind 2009, enkele maanden na een pijnlijke relatiebreuk: mijn grote, sterke vriend was van enthousiaste pluspapa naar bezitterige ik-ben-meer-de-papa-dan-hij geëvolueerd. Dat hij voorstelde onze Antwerpse thuishaven in te ruilen voor een adres ver buiten de actieradius van ‘de echte’ papa, was voor ons gescheiden gezin letterlijk een stap te ver. Ik weigerde, met knikkende knieën, en hij stampte zichzelf woest richting einde van ons verhaal.
Een dikke ontgoocheling rijker, keek ik tegen de feestdagen aan. We zouden het hier toch gezellig maken. Dus met m’n moeder naar een tuincenter voor een kerstboom. En wat mij betrof mocht dat een lichtgewicht plastieken geval zijn. Met ballen en lichtjes erin zie je amper het verschil, en ‘ik ga geen vent in huis pakken voor het gesleur met de kerstboom’, zoals ik letterlijk tegen mijn moeder zei. Dat klonk volgens haar een tikje bitter.
Niet dat ik de liefde had afgezworen, ik wou het gewoon alleen kunnen beredderen. Geen foute redenen of verkeerde verwachtingen. Wel iemand om graag te zien, samen opbouwen wat erin zit en daar heel gelukkig mee zijn. De liefde om de liefde en niet om het ouderschap of de boom.
En zo geschiedde. Er kwam een plastieken ding mee naar huis. Aan het versieren van de kerstboom werd een knutseldimensie toegevoegd: een groenbehaard stalen frame ineenzetten, vervolgens de juiste takjes (let op de kleurenlabeltjes!) in de ‘stam’ klikken, daarna de takjes mooi plooien en openwrijven om de boom een authentieke vorm te geven en pas dan de ballen, slingers en lichtjes erin. Leuk voor de kinderen, heerlijk voor de mama.
Maanden na de boom kwam ook de nieuwe man in huis. Zoals bedoeld ‘om de echte liefde’, ik voor hem, hij voor mij en twee warme harten voor de kinderen. Sterk en stoer is hij niet, maar met onze heerlijke lichtgewicht opbergbare kerstboom in huis, hebben wij niet langer behoefte aan een bink. 🙂