Zondag is het zover, dan ga ik m’n eerste halve marathon lopen. In tegenstelling tot voorgaande wedstrijdjes ben ik niet zenuwachtig, stel ik me helemaal geen doel. Behalve uitlopen dan.
Het begon allemaal lang geleden. Toen ik nog geen twintig was. Dan had ik af en toe een loopje nodig om te relaxen na het studeren of in de loop van de schoolvakanties als er geen danslessen doorgingen. Zo ongeveer m’n hele leven al beoefen ik het hardlopen als een reserve-sportje. Even 20 minuutjes crossen voor het goede gevoel.
Toen het moeilijker werd om naar de dansles te geraken vanwege de opleiding in avondschool tot kok (en later vanwege mijn woonkamerrestaurant met avond- en weekendwerkuren), ging ik al wat vaker een loopje placeren.
In de paasvakantie van 2012 gingen we met de familie op weekend naar Duitsland. M’n schoonzus zou haar loopschoenen meenemen, want ze was al mooi opgeschoten met haar schema van Start to Run en wou het schema strikt volgen. En al kon ik zonder enig schema langer en sneller lopen, ik werd een beetje jaloers op haar, omdat zij een regelmaat had en daar plezier in vond. Dat wou ik ook.
Mijn loopschoenen gingen ook mee dat weekend, toch is geen van beiden toen gaan lopen. Zij had een blessure, ik geen zin om alleen te gaan. Maar mijn knopje was omgedraaid, ik zou van lopen een echte sport gaan maken.
Ik trachtte het nog even te combineren met de danslessen die ik in september 2014 opnieuw was gestart, maar het lopen had het dansen naar de tweede plaats verdrongen. Te oud om op een podium te staan, voeten die pijn deden na de sprongen, en een les klassiek ballet zonder te mogen springen, … saai!
Dus ik schreef me in voor m’n eerste wedstrijd: de 10 miles van Antwerpen in april 2015, en ging systematisch trainen voor de langere afstand. Ik liet me kort tevoren nog helemaal cardiologisch goedkeuren voor lange duurlopen. De weg lag letterlijk en figuurlijk open!
De eerste 10 miles liep ik in 1u34’40”, twee maanden later 15 km (1u22’43”) tijdens de Midzomernachtrun in Gent. Een loopje voor het goede doel in Duffel (12K), de Bollekesloop in Berchem (10k in 54’08”) en Levensloop (2 uren lopen) waren volgende evenementjes. Ik heb de smaak goed te pakken!
Overmorgen de eerste halve marathon dus. De voorbereiding is niet schitterend geweest, een virus strooide 2 weken lang roet in het eten. Na de Levensloop heb ik wel nog een week stevig kunnen trainen en nu is er net een rustige week achter de rug. Ik voel me vermoeid, de kleine trage loopjes gingen deze week echt moeizaam. Maar vandaag stond een rustige training op het programma, met korte snellere stukken, die me weer een beter gevoel gaven. Daan in m’n oren gaf me vleugels! Na enkele onzekere dagen, zie ik het terug zitten. Uitlopen gaat lukken. Een tempo van 10km/uur halen zou heel mooi zijn, maar ik zie het niet gebeuren. Dat hoeft ook echt niet. Ik wil nog veel lopen, dus ruimte voor verbetering houden is meegenomen. Als het nu te goed gaat is het moeilijker om achteraf beter te doen en de afstand die ik zondag ga doen, is in elk geval al een PR!